Í dag eru 8 ár liðin

Þennan dag árið 1999 lést mamma, þá 48 ára gömul. Ég reyni alltaf að minnast hennar á einhvern hátt á þessum degi. Hlusta á Strauss eða Júpiters, blogga um hana, hringi í pabba, rifja upp skemmtilegar og fallegar minningar eða skoða af henni myndir. Stundum allt þetta.

Valsar Strauss, Júpiters, dans og stelputími

Þegar mamma var á lífi elskaði ég gamlársdag. Geri enn, en á annan hátt. Mamma var alltaf svo glöð á gamlárskvöld. Á meðan pabbi fór á brennuna setti hún valsa Strauss á fóninn og síðan fyrstu plötu Júpiters og dansaði og dansaði á stofugólfinu. Ég horfði alltaf á hana aðdáunaraugum, hávaxin og glæsileg, svo falleg og hamingjusöm og síða pilsið eða kjóllinn þyrlaðist um fætur hennar.
Hulda Guðrún frænka rifjar þetta upp líka stundum. Gleymir því ekki þegar mamma dró hana upp í dans, gjörsamlega taktlausa manneskjuna.

Á meðan tónlistin hljómaði um húsið gerðum "við konurnar" okkur sætari og fínni, fórum í fín föt, máluðum okkur og gerðum hárið gellulegt. Stelputími.

Ég sakna þín mamma.

Athugasemdir

[Matthildur Ágústa Helgadóttir Jónudóttir, 16.9.2007 kl. 21:13]

Harpa mín, ég þekkti hana mömmu þín smávegis enda ólumst við upp við smalamennsku í Mýrarhreppi og hún var sannarlega frábær kona.  Bæði gáfuð og skemmtileg  Ég gleymi aldrei síðasta skiptinu sem ég hitti hana en það var í blíðskaparveðri á Arnarnesi í Dýrafirði.  Hún sat á fjörukambinum fyrir utan hamarinn ásamt fríðu föruneyti. 

[Hulda Guðrún frænka (IP-tala skráð) 16.9.2007 kl. 22:31]

Já, ég minnist þess eftirminnilega þegar Beta frænka bauð mér upp í dans á gamlárskvöld við undirspil Júpíters, mér fannst hún svo innilega falleg og kúl að hlusta á Júpiters. Sakna hennar líka. Heyri í þér Happa

Hulda

[Harpa Oddbjörnsdóttir, 16.9.2007 kl. 22:45]

já, hún elskaði fjöruna, fjöllin, hlíðarnar, sandana, allt sem í náttúrinni var. Kom heim reglulega eftir göngutúra eða hamingjukastsferðir með pabba, rjóð í kinnum og endurnærð af náttúrinni.

[Harpa Oddbjörnsdóttir, 16.9.2007 kl. 22:46]

náttúrUnni átti þetta að vera....

[Linda Pé, 18.9.2007 kl. 14:46]

[Dagbjört Ásgeirsdóttir, 19.9.2007 kl. 13:09]

Sæl Harpa! Ég minnist einnig mömmu þinnar, Betu frænku, sem hárrar og glæsilegrar konu sem bar hinn rómaða Brekkusvip með sóma. Getur ekki annars verið að ég hafi séð þessa mynd af mömmu þinni, þegar ég var lítil stelpa, í stofunni hjá afa þínum og ömmu á Brekku?

Bestu kveðjur, Dagbjört (Bergljótar hennar Mundu frá Gerðhömrum)