Snýtt og skyrpt

Sönn saga úr dagbók björgunarsveitanna! Ég meig í mig af hlátri!!!

Eitt sitt hringdi karlmaður í Herdísi Storgaard fulltrúa slysavarnafélagsins í barnaslysavörunum og var mikið niðri fyrir. Baldur, ferjan milli Barðastrandar og Stykkishólms, væri hrein slysagildra fyrir börn. Rekkverkið á dekkinu væri alltof lágt og börn stundum gjörsamlega eftirlitslaus á þilfarinu. Hann færi oft með skipinu og hann hefði jafnvel séð til sumra barna prílandi upp í handriðið.

„En steininn tók þó fyrst úr í gær“ hélt maðurinn áfram. „það var kuldaþræsa og allir inni, eða það hélt ég. Ég var að borða samloku þegar mér var allt í einu litið út um gluggann. Sé þá ekki hvar krakki í þykkri kuldaúlpu með hettu var með annan fótinn upp í rekkverkinu og hallaði sér fram og horfði niður í sjóinn. Ég rýk út og þríf í barnið og dreg það inn í matsalinn og kalla: „ hver hérna inniá að sjá um þetta barn?“ Þá heyrist djúp karlmannsrödd innan úr úlpunni: “ Ég er nú hérna á eigin vegum. „ Þetta var þá dvergur!“ Nú tók maðurinn sér málkvíld til þess að ná andanum og hélt síðan áfram: „ þarna sérðu hvað ég er orðin órólegur útaf þessu hræðilega handriði.“

Flokkur: Bloggar | 27.5.2008 | 19:22 | Facebook