Tvö ár!!!!

"Hvað álit almennings varðar er nokkuð víst að meirihlutinn hefði kosið að dómurinn væri enn þyngri. Nægir í því samhengi að benda á kannanir sem Helgi Gunnlaugsson, prófessor við Háskóla Íslands, gerði 2002 og 2005 sem leiddu í ljós að 75% Íslendinga telja að herða þurfi refsingar. Þegar þessir einstaklingar voru spurðir við hvaða brotum nefndu 66% kynferðisbrot en fæstir aðrir tiltóku sérstakan brotaflokk. Helgi segir að hvað sem sjónarmiðum um þyngd refsinga líði sé ljóst að dómarar þurfi að útskýra betur fyrir almenningi hvers vegna dómar í kynferðisbrotamálum séu með þessum hætti."

 

Vá hvað ég væri til í að heyra þá útskýringu......

 

Ég hef fengið gríðarleg viðbrögð vegna þessarar færslu sem ég setti inn fyrir helgina og öll hafa þau verið jákvæð. Ég þakka öllum fyrir falleg orð, þau styrkja mig gríðarlega mikið. Í mér slær stolt hjarta þessa dagana:)

Refsingar eru að þyngjast án lagabreytinga

Sagan mín

Síðan fyrri Kompás þátturinn var sýndur um barnaníðingana hef ég ekki getað hætt að hugsa um hann. Svona menn eru út um allt og kerfið hefur engin úrræði. Þeir koma út í samfélagið aftur engu bættari eftir alltof stutta afplánun fyrir sálarfjöldamorð. Mér finnst ég ekkert geta gert, og þess vegna er ég svo reið. Dómurum þessa lands þykir nægilegt að slá á hendur þeirra og senda þá svo út í samfélagið á ný. Nú, ég hef því ákveðið að halda áfram baráttunni eins og ég hef verið að gera með því að taka þátt í uppbyggingu systursamtaka Stígamóta hér á Vestfjörðum sem hefur fengið nafnið Sólstafir. Þar eru sex vaskar konur með Sunnevu Sigurðardóttur, Stígamótakonu og Vestfirðingi ársins, í fararbroddi, sem hafa hist núna í að verða heilt ár. Um þessar mundir erum við að vinna að því að starta starfseminni fyrir alvöru með því að sækja um styrki til allra helstu fyrirtækja og stofnanna á Vestfjörðum svo unnt sé að huga að húsnæði fyrir okkur og öllum aðbúnaði. Þá ætti að vera hægt að koma einstaklingsviðtölum, fyrirlestrum og annarri almennri ráðgjafaþjónustu sem ætti að vera svo SJÁLFSÖGÐ fyrir alla þolendur kynferðisafbrota hvar sem er á landinu.  Ég hvet alla sem hafa tök á að styrkja starf okkar hjá Sólstöfum.

Mikið ofboðslega þykir mér vænt um þessar stelpur sem eru með mér! Þær eru allar svo klárar og duglegar og einlægar og ég veit ekki hvað og hvað. Ef ég hefði ekki haft þær síðasta árið veit ég það að andlega ástand mitt væri mun verra.     Ég hef einnig ákveðið að fara stuttlega yfir mína sögu sem þolandi kynferðisafbrota í þeim tilgangi að sýna fólki dæmi um áhrif kynferðislegrar misnotkunar á líf þolanda.   Ég var misnotuð af þremur mönnum þegar ég var yngri. Ekki á sama tíma samt. Á tímabili fór ég á hverjum degi í sund í sundlauginni í Bolungarvík, þaðan sem ég er, og mér til ólukku gerði það gamall maður líka sem bjó á elliheimili þar í bæ. Hann var þekktur fyrir það að áreita stelpur í sundi og minnir mig að honum hafi nokkrum sinnum verið bannað að koma í sund en alltaf hleypt aftur í laugina eftir smá tíma. Hann króaði mann af í pottunum úti, káfaði og kyssti. Á þessum tíma var ég líka að bera út Morgunblaðið og þurfti því að banka hjá honum á hverjum degi. Ég átti fáa vini, var gríðarlega einmana og þráði athygli frá einhverjum. Þessi maður  veitti mér mikla athygli og ég fór alltaf inn þegar hann bað mig. Enda borgaði hann mér fyrir með peningum.
Þegar ég var orðin fullorðin brotin sál og að reyna púsla mér saman á Stígamótum þá þorði ég ekki fyrr en eftir langan tíma að viðurkenna að ég fór til hans aftur og aftur, því mér leið eins og hóru. Hann fékk að káfa og ég fékk pening fyrir. Ég var bara lítil stelpa. Þessi maður hætti að misnota mig rétt fyrir fermingu enda flutti hann í burtu í kringum þann tíma. Hann er látinn fyrir mörgum árum.  Hann misnotaði marga og hætti ekki fyrr en hann var kominn í gröfina. 

 

Maður númer tvö var einnig gamall karl sem einnig lét sér ekki nægja að misnota eina stelpu heldur margar í gegnum árin. Af tillitssemi við börn, barnabörn og barnabarnabörn hans mun ég ekki tala um neitt sem gæti leitt til þess að þau þekki hann af þessari lesningu.
Hann misnotaði mig einu sinni. Í jötu. Fáránlegt, ég veit. Ég var bara lítil stelpa og það sem ég man er að á meðan hann athafnaði sig horfði ég út um gluggann og þar fyrir utan sjá ég fagurgrænt gras og lítinn heimalning þannig að þetta hlýtur að hafa verið snemma að vori. Ég einbeitti mér að því að horfa á litla lambið svo ég þyrfti  ekki að hugsa um það sem hann væri að gera. Meira man ég ekki. Ég man hvað hann gerði en mér finnst óþarfi að lýsa því hér. Hann er einnig látinn.

 

Maður númer þrjú var ungur maður. Sonur vinahjóna mömmu minnar og pabba. Ég hef ekki séð þau síðan þau fluttu frá Bolungarvík fyrir mörgum árum.
Íris systir mín sagðist hafa séð hann þegar hún var í skóla fyrir nokkrum árum og þá hafi hann verið umvafin stelpum. Vinsæli strákurinn sem var vinur stelpnanna.
Það sem ég man er: ég og vinkona mín vorum inn í svefnherbergi foreldra hennar að lita í litabók á gólfinu. Hann bað mig um að koma til sín að hjónarúminu, krjúpa við það með litabókina og halda áfram að lita með bókina á rúminu. Á meðan girti hann niður um mig og gerði það sem hann gerði sem var nákvæmlega það sama og það sem maður númer tvö gerði. Ekki nauðgun, en allt án þess.

 

Áhrif alls þessa:

Eftir misnotkunina var ég ekki svo saklaus lengur, ég gerðist sek um að hafa lítið sjálfsöryggi, líkamsvitund í molum, feimni og svona má lengi telja. Allt þetta er enn til staðar í dag þökk sé barnaníðingum. Nú, ég var eins og hann Palli, ein í heiminum, að mér fannst. Þetta var svo ljótt leyndarmál sem ég átti en ekki datt mér í hug að þetta varðaði við lög. Hins vegar þegar ég var orðin fullorðin og baráttuvilji farinn að berjast um í mínu hjarta, áttaði ég mig á því að þetta var ekki mér að kenna heldur þeirra og að þeir ættu skilið að fara í fangelsi fyrir sína glæpi. En eftir mörg viðtöl á Stígamótum fór ég að hugsa um það að kæra. Þar kom ég algjörlega að lokuðum dyrum í íslenska réttarkerfinu. Af því að ég hafði tekið mér svo gríðarlega langan tíma í að melta þessi mál voru þau öll fyrnd samkvæmt lögum. Ég sit hér og skrifa þetta, reiðin kraumar alltaf í mér þegar ég hugsa um þetta, fæ hnút í magann og hendur mínar titra á lyklaborðinu af réttlátri reiði minni. Það sem ég upplifði mun aldrei fyrnast í mínum huga. Réttlætinu verður ekki fullnægt, þeir verða aldrei úrskurðaðir sekir.

Ég stakk þessu öllu saman skúffu og setti fína rauða slaufu utan um, og geymi hana fremst í huganum, alla daga og allar nætur. Ég höndla illa gagnrýni og forðast í lengstu lög að vera gagnrýnd í dag. Ég býð fólki ekki í heimsókn nema í sérstökum tilvikum. Ég fer aldrei í heimsóknir sjálf nema, eins og áður, í sérstökum tilvikum. Ég tek ekki þátt í menningarlífinu í plássinu sem ég bý í og er ekki ein af þeim sem er með puttana í öllu sem þarf að skipuleggja. Ég er vel liðin í vinnunni enda vinn ég vinnuna mína vel en ég er skelfingu lostin við að fólki muni finnast ég ekki nógu góð. Á yfirborðinu er ég glaðleg, litrík í klæðaburði, traustvekjandi og góð manneskja sem hefur ekki skoðanir og renn því í gegn hjá flestum áreynslulaust. Undir niðri er blæðandi sorgleg sál sem líður eins og heimsku ljótu trölli.

 

Ég fæ samt sem áður að heyra á hverjum degi hvað ég sé falleg frá manninum mínum og hvað hann elskar mig mikið. Ég legg mig fram við að vera vellyktandi, vel klædd, vel máluð og hrósa fólki mikið sjálf. Og fólk í kringum mig hrósar mér mjög mikið fyrir ýmislegt. En samt sem áður finnst mér ég aldrei vera nógu góð.  Og nánast því allt í þjóðfélaginu segir manni að maður sé ekki nógu góður ef maður er ekki grannur, brúnn og fallegur og klár. Því er erfitt að kenna gömlum hundi að sitja. Erfitt að breyta venjum sínum sem eru hluti af persónuleikanum.
En það er hægt,  En það tekur tíma. Ég verð að reyna temja mér þolinmæði. Ég hef alltaf beðið(veit að margir kannast við það....) eftir þessum ÖRLAGADEGI eða augnabliki þar sem rennur bara allt í einu upp fyrir manni ljós og allir þínir djöflar eru á bak og burt. og maður skilur loksins, "aha, þess vegna borða ég!"  Þegar ég les tímarit með frásögnum kvenna og karla sem hafa tekið sitt líf í gegn les hugur minn úr því að það hafi bara eitthvað gerst hjá þeim í huganum sem varð til þess að það rann upp fyrir þeim ljós. Örlagadagurinn. Og það gerist örugglega, en ekki nema í einstaka, örfáum tilvikum. Við hin þurfum að láta okkur nægja að uppgötva smátt og smátt, gæti tekið marga mánuði eða jafnvel ár fyrir okkur að skilja. En við munum skilja ef við leggjum okkur fram og gefum okkur tíma, þolinmæði, hreinskilni og væntumþykju inn á við. Við getum heldur ekki gefið af okkur fyrr en við höfum eitthvað að gefa.  

Stígamót 

Ég var í viðtölum hjá félagsfræðingi fyrir mörgum árum, þegar ég var ekki orðin tvítug. Hann reyndi í hverju einasta viðtali að fá mig til þess að fara í viðtal á Stígamótum. Ég harðneitaði alltaf, sá fyrir mér grátandi konur með hor. Einn daginn náði hann að telja mig á að fara með því loforði að hann kæmi með mér og að ég mætti ganga út hvenær sem ég vildi ef mér litist ekki á.  Ég mætti á staðinn, efri hæð í gömlu timburhúsi þar sem verslunin Fríða frænka er á neðri hæðinni. Stígamót eru reyndar flutt núna. Gengið inn á miðhæð og upp brakandi stiga. Þetta var svo notarlegt, andinn í húsinu var stórkostlegur, umvefjandi og huggandi. Oh, hvað mér leið vel! Þröngur gangur inn í kaffistofu og nokkur hlýleg herbergi með listaverkum, sófum, kertum, blómum og borðum. Hljótt var í húsinu. Engar grátandi konur með hor. Mér var boðið að setjast inn í eitt af herbergjunum og þar hitti ég ráðgjafann minn. Ótrúlega fallega konu með þykkt, sítt ljóst hár og fallegt bros. Við náðum strax vel saman. Mér datt ekki í hug að ganga út. En þegar ég kom út eftir viðtalið staldraði ég við fyrir utan. Ég gleymi aldrei þessu augnabliki. Himininn virtist blárri og tærari og sólin skein skærar. Loksins, loksins, hjálp. Ég hélt áfram í viðtölum á Stígamótum í rúm 2 ár. Og er enn að í dag hér fyrir vestan.

 

Monsa skonsa

Monsa mín er skemmtilegur köttur. Skemmtilegustu atriðin sem hún hefur tekið er þegar hún í tvö skipti festi sjálfan sig í plastpoka og þeyttist með hann á eftir sér eins og loftbelg, upp og niður stigann og inn í öll herbergi þar til Hlynur, hálf máttlaus af hlátri, náði henni og leysti hana undan þessu skrímsli.

Einnig er gaman að fylgjast með þegar hún stekkur á milli húsgagna og hittir ekki,

þegar hún tekur brjálæðiskast til þess að losa sig við orku og hleypur á harðaspretti um alla íbúð, bara af því bara.

Þegar hún liggur í leyni og stekkur á ökklana á okkur þegar við síst eigum von á(not),

Þegar hún reynir að pota sér með inn á baðherbergi til þess að leika sér undir baðkarinu(ég næ oftast að plata hana með því að fara 2-3 þrep niður stigann því hún vill alltaf vera á undan niður, ég nota þá tækifærið og hleyp inn á klósett, barátta á hverjum morgni,

Þegar ég fæ mér DDV-ís sem henni þykir bestur í heimi, ég þarf alltaf að halda skálinni hátt uppi því annars myndi hún borða með mér, leyfi ég henni bara að sleikja skálina þegar ég er búin.

Þegar hún sofnar með allar loppur útglenntar yfir sófabríkina eins og hún hafi dottið af himnum ofan.

Þegar hún stendur mjálmandi við útidyrahurðina þegar við erum á leiðinni út því hana langar með.

Þegar hún sofnar ofan í hlutum, höttum, seríóskössum, venjulegum kössum, körfum og svo framvegis.

Þegar við segjum "Monsa, viltu harðfisk?" þegar stekkur hún upp, mjálmar og nuddar sér utan í harðfiskpokann þar til hún fær verðlaun. Er sem sagt farin að þekkja háa spennta tóninn í röddum okkar þegar við segjum þetta, ógeðslega fyndið:)

Þegar hún kemur og skallar mann blíðlega þegar hana vantar ást og umhyggju. Krútt.

Oh hún er svo mikið yndi!!

Skólinn

Þetta er skólinn sem sagt www.internationalmakeupcenter.se

 

Sverige here I come !!

Gleði gleði!!!!!!!!!!!!!

ÉG ER KOMINN INN Í SKÓLANN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Vonin

Til hamingju með bóndadaginn kæru bóndar!

Er ekki tími til kominn að blogga eða hvað? skil þetta ekki, eins og ég var dugleg að blogga hér áður fyrr.

Íbúðin er ennþá á sölu sem er kannski ekkert skrítið þar sem markaðurinn dettur alveg niður í kringum jól og áramót. Vonandi fer hann nú að taka við sér. Ég er farin að verða dáldið stressuð með skólann því það eru aðeins tvö pláss eftir á námskeiðið sem byrjar í ágúst ! Ég bara get ekki sótt um nema galdra fram 40 þús kr sem er skráningargjald. Þeir peningar eru ekki á leiðinni að verða til. Því vona ég að íbúðin fari að seljast. En góðir hlutir gerast hægt er það ekki ???

Hlynur minn er á milli starfa eins og er, var að leysa af á slökkvistöðinni í des og fram yfir áramót og tekur núna bakvaktir. Einnig er hann umsjónarmaður eigna fyrirtækis sem er í gjaldþrotameðferð. Annars er nú lítið um vinnu því þegar Ágúst og Flosi fór á hausinn misstu 20 manns vinnuna. Verður því að krossleggja fingur og vona að hlutirnir gangi fljótt fyrir sig hjá okkur. Vonin virðist vera aðal efni þessarar færslu....

Annars er bara ágætt að frétta, ég er líklega að farða nokkrar konur á morgun fyrir þorrablót og þar ættu að koma nokkrir þúsundkallar í vasann. 3. feb mun ég líka farða 3 konur fyrir Stútung, hlakka mikið til !

Andsk....emmm...þið segið það....æ bið bara að heilsa!

Nú árið er liðið...

Gleðilegt nýtt ár !

Eitthvað hefur nú farist fyrir að blogga undanfarið...letin að drepa mann alveg. Það er nú svo sem ekki neitt markvert að frétta. Jú Árelía systir og litla smúsan hennar, Íris Júlía voru hér í heimsókn um áramótin og ég gerði mikið af því að knúsa og kyssa það litla dýr. Músímús!!

Við Hlynur keyptum okkur Scrabble fyrir jól og höfum við setið nokkur kvöld, bara við tvö, að spila. Hlynur er orðinn eitthvað tregur til þess að spila núna....kannski af því hann tapar alltaf !

Nú jólin komu og fóru, við Hlynur eyddum aðfangadagskvöldi hjá pabba og Dóru þar sem tengdó voru í Reykjavík. Hlynur hafði ætlað að vera hjá þeim en tengdamamma þurfti að fara í aðgerð í desember og tók smá tíma í það að jafna sig áður en hún kom heim á milli jóla og nýárs.

Gjafirnar til okkar voru margar og skemmtilegar. T.d. kaffikvörn, Jamie Oliver svunta, jólaskraut, sokkar, myndir, dvd-myndir, rauðvínsglös, lambalæri, diskamottur og margt fleira. Frá mínum heittelskaða fékk ég úlpu, geisladisk, body lotion og ilmsprey. Ég gaf honum úr.

Æjá, þetta var allt saman æðislegt. Við vorum reyndar ekki langt fram á kvöld í Bolungarvíkinni, vorum komin heim aftur rétt um tíuleytið. Monsa fékk þá að gæða sér á jólarækjum og var sko MJÖG ánægð með það. Hunsaði hinsvegar rjómasopann...hún er grítin.

Á jóladag var farið í jólaboð í Holti hjá Ebbu og Magga og um kvöldið fórum við yfir til Dúa þar sem spilin voru tekin upp. Eftir hálfa umferð af Kínaskák fluttum við okkur yfir til Möggu og tókum einn popppunkt. Ég komst varla af upphafsreit........Spila það aldrei aftur, kannski af því ég tapa alltaf!

Annan í jólum gerðum við ekki neitt þar sem Hlynur var á bakvakt og vorum við heldur ekkert alltof hress eftir spilakvöldið.......Svo tók við bið eftir rúsínubollunni litlu og Árelíu sem heiðruðu Vestfirði með nærveru sinni þann 28. des.

Áramótin komu líka, og eru liðin. Ég var í mat hjá pabba og Dóru ásamt Árelíu og Írisi en Hlynur var hjá pabba sínum og mömmu. Rétt fyrir níu um kvöldið skutlaði Árelía mér yfir á Flateyri og skildi aumingja barnið eftir í Bolungarvík. Var hún með í maganum allan tímann yfir því að vera hræðileg móðir en hafði það af alveg fram yfir Skaupið. Skaupið átti ekki skilið áhorf....leiðinlegasta skaup sem ég man eftir. Stóð upp frá því ásamt helmingnum af fólkinu sem horfði með mér, þegar það var hálfnað. Jón Gnarr og Þorsteinn G voru fyndnir reyndar. Allir með tölu, eða 10 manns í þessu húsi voru sammála um Skaupið. Ömurlegt vægast sagt.

En við létum það ekki á okkur fá heldur skunduðum á ball eftir að áramótin hin einu og sönnu voru liðin. Ég skreið heim til tengdó upp úr fjögur að mig minnir en Hlynur lét ekki sjá sig....Hringdi hann seinna um nóttina og sagðist vera á leiðinni á Ísafjörð....þar var hann að skríða heim til Monsu um kl 9 um morguninn!!! Hann fékk að borga fyrir það á nýársdag!!!! Og er enn að borga!!!!!

Nenni ekki að blogga meira í bili. Ég veit að þetta var ekki skemmtilega skrifuð færsla enda andinn ekki yfir mér, bara svo margir búnir að kvarta...

knús

Harpa

Lögreglukona !!!!!!!!!!!!

Þessi klára, skemmtilega, fallega, duglega og yndislega kona var að útskrifast úr Lögregluskóla ríkisins í dag ! Til  hamingju elsku Ágústa mín !! Ég er svo ótrúglega stolt af þér klára kona, ég fæ bara gæsahúð:) Njóttu þessa stóra dags í þínu lífi sem mest!

 ROOOOOOOOOOOOOOSALEGA STÓRT KNÚS OG FAST KRAM !!!!!!!!!!!!!!!

Harpa

Talar du Svenska ?

Eins og sumir vita þá er á dagskrá hjá okkur að flytja til Svíþjóðar. Gúlp.... Stórt skref!  Hvað erum við að fara gera þar ? Sem sagt, við ætlum að flytja til Stokkhólms eftir áramót, veit ekki alveg hvenær, gæti verið í jan, gæti líka verið í maí þess vegna. Það er nám sem dregur okkur þangað, nánar tiltekið förðunarnám fyrir mig í IMC. Þetta nám/námskeið er 20 vikur og útskrifast maður sem förðunarfræðingur. Ég hef gengið með förðunardrauminn í maganum í dáldinn tíma og ætla að láta hann rætast því nú er tækifærið fyrir okkur að rífa okkur héðan. Hlynur ætlar að reyna að komast í slökkviliðið í Stokkhólmi, ef það gengur ekki þá fer hann að smíða. Við munum svo vonandi flytja til Köben þegar námið mitt er búið og þá ætlar Hlynur að sækja um að læra slökkviliðsmanninn:)

Við getum selt íbúðina með hagnaði sem færi í að borga hluta af skuldunum, námið, flutninga og fleira. Það er núna eða aldrei. Eða þegar við vinnum í lottó....

Við höfum sett íbúðina á sölu og er hún sett á 10 millj. einnig er búslóðin okkar að mestu leyti til sölu líka:) Og bíllinn verður seldur fyrir sunnan áður en við förum út. Monsa er ekki til sölu, hún kemur með:)

Stærstu hlutirnir í innbúinu verða til sölu á(ef þeir seljast ekki með íbúðinni) og annað smálegt verður vinum og vandamönnum boðið fyrir slikk eða gefins þegar við flytjum;)

FUUUUUULLLLLT af nýjum myndum!

Loksins nennti ég að fara í gegnum myndaflóðið sem ég átti eftir að flokka, minnka, skíra og hlaða inn á síðuna. MARGIR klukkutímar fóru í það, eins gott að þið kommentið!

Smellið á tenglana hér að neðan eða farið í Myndaalbúm 3 hér til hægri.

Í Rvk í september 2006:

Spilakvöld hjá Ágústu og Sævari í september 2006

Kíktum í heimókn til Huldu, Ísars og Vöndu Sólrúnar

Fæðing Írisar Júlíu

Í mat hjá Elmu minni

Í Rvk í október 2006:

Íris Júlía fagra

Íris stóra systir og börnin hennar og ég gistu heima hjá Kolbrúnu í kringum skírn Írisar Júlíu, þar var ýmislegt brallað.....

Pabbi og Dóra elduðu hreindýr og kengúru í Rvk og buðu börnum og barnabörnum

Jói og Dóra buðu okkur systrunum og þeirra fylgifiskum í mat

7 ára afmæli Elísabetar Öldu var haldið á Íslandi

 

Ísafjörður nóvember 2006:

Ósk kíkti í heimsókn á Silfurgötuna í nóv 2006

Matarklúbbur og 25 ára afmæli Hlyns míns 18. nóv 2006

Lísbet, Eric, Sara Emily og Hörður Christian kíktu í vöffluheimsókn

Danmörk:

Við fórum með vinnunni minni til Kaupmannahafnar í byrjun nóv